Diken
Hedef Büyük
1999 Zihni Müzik
01 Öğret Bana
02 Sana İhtiyacım Var
03 Hedef Büyük
04 Tek Kelimem
05 Dost Yüreği
06 Önderim Ben
07 Hep Hükmeden Olmak
08 Işık
09 Ateşoğlu
10 Asla Vazgeçme
ÖĞRET BANA
Ve yürüyorum korkudan arta kalanlarla
Ve son kez gördüğümü söylüyorum
Ellerimle solunca gibi ezilenleri
Hükmetmeye hazırım dünyaya
Ben dağların doruklarından seyre kapılmışım seni
Yüce tanrım bana güç ver
Sabretmeyi öğret bana
Öğret, öğret, öğret
Sabretmeyi öğret
Öğret, öğret, öğret
Sevmeyi de öğret
Çünkü ben açım, açım, ölüm yüreğimi hırpalar
Dayanacak gücüm yok
Ellerimle sarılmışım mezarın taşına
Hükmetmeye hazırım dünyaya
Ben dağların doruklarından seyre kapılmışım seni
Yüce tanrım bana güç ver
Sabretmeyi öğret bana
Öğret, öğret, öğret
Sabretmeyi öğret
Öğret, öğret, öğret
Sevmeyi de öğret
Ben açım aç, ekmeğimi kavga ile yerim
Ağlar iken gözlerimi kırmızı bir perde örter
İşte o perdeden seyrederim seni
Aşk kırmızıyken daha güzel
SANA İHTİYACIM VAR
Ne karanlıktır sensiz gecelerim
Yalnız düşlerim ışık saçmış hep
Seni ellerimle sevdiğim
Güneşe götürdüğüm gecelerimde
Huzurum sona ermiş benim sevdiğim
Acının en karasıdır yüreğime hapsolan
En koyusu, en zalimi, en içlisi
Yüreğimi yakan acının
Sana ihtiyacım var
Sana ihtiyacım var
Yoksa bana ölüm, ölüm, ölüm düşüyor
Sana ihtiyacım var
Sana ihtiyacım var
Yoksa bana karatoprak yurt oluyor
Nedir seni sevdiren bilmem canımın içi
Ama bildiğim ateşlerde yandığım
Aşk ateşlerinde sevda ateşlerinde
Yana yana bittiğim ateşlerde
Sana ihtiyacım var
Sana ihtiyacım var
Yoksa bana ölüm, ölüm, ölüm düşüyor
Sana ihtiyacım var
Sana ihtiyacım var
Yoksa bana karatoprak yurt oluyor
HEDEF BÜYÜK
Rehbere yazılmamış vazgeçmek
Düşmanım tembele
Dört yanda şarkı gibi ayak seslerim
Zafer en büyük aşkımın
Zafer Diken'in
Hedef büyük
Hedef büyük
Hedef büyük artık!
Oturmalı yaşayan nefret tahtına
Sıfırladım engelleri önümden
Gücümü sesimden bileğimden aldım
Servetim sevdiğim
Zafer Diken'in
Hedef büyük
Hedef büyük
Hedef büyük artık!
Ateş gibi yanmayı
Ölümüne sevmeyi
Bana sen öğrettin
Hükmetmeyi, hükmetmeyi
TEK KELİMEM
Benim bir sevdiğim var idi,
Gözleri çakmak çakmak,
Dudakları al idi...
Gözlerime uyku girmez oldu.
Özledim seni, tek kelimem bu.
Konuşmayı unuttum unutalı.
Özledim seni, tek kelimem bu.
Senin güllerin kurudu gitti
Yüreğimden kan akıyor şimdi
Sökülecek canım kalmamış
Bana şimdi ölüm, ölüm düştü...
Ah! Ne yazık gelmiyor ölüm
Ah! Ne yazık alınmıyor canım
Sensiz bir ömrün çocuğuyum ben
Analık etmiş acılar bana
Senin güllerin kurudu gitti
Yüreğimden kan akıyor şimdi
Sökülecek canım kalmamış
Bana şimdi ölüm, ölüm düştü...
DOST YÜREĞİ
Yalnızlığın bahçelerinde doğup büyümüşüm ben
Dinle beni dost yüreği, kaderimi arıyorum ben
Tanrım! Dön bana yüzünü, niye kanattılar yüreğimi?
Yerlerde sürüklediler beni, küle çevirdiler yollarımı
Benim andım dost yüreği geriye asla dönmemektir
şarkılar söyleye söyleye düşe kalka yürümektir
Çocukken ben daha gökyüzüne doğan o güneşi
Seyre dalardı gözlerim
Tutmaya kalkınca sonuna dek düşlediğim o günleri
Ellerimi kestiler benim
Benim andım dost yüreği geriye asla dönmemektir
şarkılar söyleye söyleye düşe kalka yürümektir
Umuduma küfretselerde, gözlerim kör olsa bile
Benim andım dost yüreği geriye asla dönmemektir
Karanlığa diz çökmüşüm ben
Doğduğumdan beri
Çevremde üç zindan, üç zincir, üç ölüm
And içmeye başladığımdan beri
Kapatmıyorum gözlerimi
Ne olur duy beni dost yüreği
Tanrım! Dön bana yüzünü, niye kanattılar yüreğimi?
Yerlerde sürüklediler beni, küle çevirdiler yollarımı
ÖNDERİM BEN
Yürüdüğüm bu yolun yaraladı beni dertleri
Vazgeçmedim ben hiçbirşeyden
Kurduğum hayaldi yalnızca bu!
Gözlerimin içinde
Yılmadan, gözyaşlarıyla doruklara tırmanan
Önderim ben bu yolu yaratan
Önderim ben haykırırken
Önderim ben
Liderim ben, ben, ben
Gülmedim yalanını peşine düşmedim hainin pençesine
Korkmadım asla kanım akacak diye
Çünkü yüreğim tanrıdan yana
Yılmadan, gözyaşlarıyla doruklara tırmanan
Önderim ben bu yolu yaratan
Önderim ben haykırırken
Önderim ben
Liderim ben, ben, ben
Yüreğimdeydi sözlerim, durmadan yazdığım
Korkmadan söyledim ben
Asla vazgeçmedim ki ben
Asla geriye dönmedim ben
Çocuk: Sen ey! Karatoprak, ömrün bittiği yer!
Korkmuyorum ben!
Ölüm: Ey önderim diyen, gücün bana yetmez ki senin.
Korkuyorsun elbet
Çocuk: Hayır! Önderim ben, sözleriyle çığlığıyla
Bu yolu ben çizmişim, vazgeçmiyorum ben!
HEP HÜKMEDEN OLMAK
Benim tek servetimdi zafer, uğruna gözyaşı döktüğüm
Ve yürüdüğüm yollarda nefret ve yalan vardı
Sesime dayadım sırtımı, kaybedecek hiçbir şeyim yok
Dönüp baktım ufka doğru, görecek çok şeyim vardı
Benim bir elimde dünya diğeinde diğer yarısı
Hep hükmeden olmak, istiyorum ben
Yalnızlığa mahkumum ben, milyonlarca nefretim olsa da
Korku adım adım kaçıyor benden
Tanrıya her yakarışımda
Sabır diye bir silahım var, kaybedecek hiçbir şeyim yok
Ve diz çökecek düşman, onu göğe her kaldırışımda
Benim bir elimde dünya diğeinde diğer yarısı
Hep hükmeden olmak, istiyorum ben
IŞIK
Bir melekti geldi yanıma
Diz çöküverdim önünde
Ve ağlıyordum ben
Yıkılmıştım dizlerimin üstüne, kırılmış onuruma
Tutmayan dizlerime, akan gözyaşlarıma bakıp
Yere eğilmiş başımı kaldırıp göğe doğrulttu beni
Ve ağlıyorken ben, bir ışık gördüm ufukta
O ışık acıya
O ışık hasrete
O ışık ölüme
Meydan okuyor, meydan
Ve ağlıyorken ben, bir ışık gördüm ufukta
ATEŞOĞLU
Tanrı koymuş senin adını
Ey kartal bakışlı Ateşoğlu
Et ve kan tek yumruk olmuş
Bedeninde yüreğinde
Ölüm sana diz çökmelidir şimdi
Rehberin sabırdır senin
Nefretin dağı delip geçse de
Sabreden yüreğin zafere yakındır senin
Ateşoğlu, Ateşoğlu salla pençeni yere göğe
Ateşoğlu, Ateşoğlu bağlıyım sonsuza dek nefretine
Rehbere yazılmamış vazgeçmek
Azim sana meleklerin armağanı
Güneşe baktım güneşe yine
Zafer düştü ellerime
Vazgeçmiyorum şimdi yürümekten
Yol gösteren yok tanrıdan başka
Yıkılmaz asla Ateşoğlu
Çünkü kalbine kazımış bu sevdayı
Ateşoğlu, Ateşoğlu salla pençeni yere göğe
Ateşoğlu, Ateşoğlu bağlıyım sonsuza dek nefretine
Korkmuyorum şimdi yenilmekten
Diz çökmedim ben ölüme
Varlığın ruhuma güç veriyor benim
Düşlerim ölmedi daha Ateşoğlu
ASLA VAZGEÇME
Bir yol var önümde uçsuz bucaksız
Bakıyorum, bakıyorum ben
Yıkılmışım dizlerimin üstüne
Ağlıyorum, ağlıyorum brn
Yalnız bir cocuğum yürümekten korkuyorum
Sonra bir melek gelip yanıma, diyor ki
Asla vazgeçme başın öne eğilmesin
Asla vazgeçme bil ki tanrı seninle
Yemin ettim yürümeğe ardıma bakmaksızın hemde
Kalkıyorum, kalkıyorum ben
Ellerimde gözyaşım sel olmuş akıp gidiyor
Yürüyorum, yürüyorum ben
Ne kadar uzakta da olsa o güneşin ışığı
Yüreğim hep yakındır sana
Asla vazgeçme başın öne eğilmesin
Asla vazgeçme bil ki tanrı seninle
Ben sildim şimdi gözyaşımı, dizlerimde değilim yürüyorum
Artık korkmuyorum ki
Tanrım verdiğin sabır bana zırh oldu
Artık vazgeçmiyorum ki, artık yenilmiyorum ki
Asla vazgeçme başın öne eğilmesin
Asla vazgeçme bil ki tanrı seninle
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder